Εσείς ακούτε μουσική όταν γράφετε;
Γεια σας! Αυτό είναι το πρώτο άρθρο στην καινούρια στήλη του blog μας με όνομα "Συντάκτες POV". Σε αυτή τη στήλη θα εκφράζουμε τις απόψεις μας, θα παρουσιάζουμε τις ιδέες μας πάνω σε διάφορα θέματα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με fandoms. Πιο συγκεκριμένα, POV σημαίνει Point Of View και επιλέξαμε αυτή την ονομασία επειδή ουσιαστικά οι συντάκτες θα προβάλουμε την δική μας οπτική πάνω σε διάφορα θέματα. Ελπίζουμε να απολαύσετε την νέα μας στήλη!
Ένα αρκετά αμφιλεγόμενο θέμα που αφορά συγγραφείς - ερασιτέχνες και μη - είναι το αν ακούν μουσική όταν γράφουν και αν τους βοηθάει αυτό για να έχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Σαν επίδοξη συγγραφέας, αποφάσισα να σχολιάσω το συγκεκριμένο ζήτημα, αναφέροντας τα υπερ και τα κατά, αλλά και την δική μου άποψη πάνω στο θέμα.
Καταρχήν, δεν νομίζω ότι αμφιβάλλει κανείς ότι τα ωφέλη της μουσικής είναι πολλά όσον αφορά την πνευματική εξέλιξη του ατόμου, την χαλάρωση και ηρεμία του αλλά και για την τόνωση της δημιουργικότητας του. Επιπρόσθετα, μέσα από τους κατάλληλους στίχους μπορεί κανείς να περάσει διάφορα μηνύματα ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι στίχου θυμίζουν ακόμα και ελέυθερη ποίηση. Αλλά και οι καλλιτέχνες μπορούν να εκφραστούν μέσα από τη φωνή τους και τους στίχους αυτούς, είτε είναι τραγουδιστές, είτε στιχουργοί. Γενικότερα λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι η μουσική είναι ιδιαίτερα πολύτιμη στον άνθρωπο .και προσφέρει πολλά σε αυτόν που τη συνθέτει, σε αυτόν που την τραγουδάει (εφόσον υπάρχουν στίχοι) μα και σε αυτόν που την ακούει στο τέλος.
Κάποιοι λοιπόν δηλώνουν ότι λατρεύουν να ακούν μουσική όταν γράφουν, υποστηρίζοντας ότι τους εμψυχώνει και ότι τους εμπνέει. Ίσως και κάποιοι να μην μπορούν να γράψουν χωρίς να ακούν μουσική, διότι πιστεύουν ότι μόνο με τη μουσική καταφέρνουν να πετύχουν το αποτέλεσμα που επιθυμούν. Αυτοί οι συγγραφείς ακούν είτε διάφορα τραγούδια που τους αρέσουν, είτε κομμάτια μουσικής που αγαπούν. Μάλιστα, συνομιλώντας με έναν φίλο μου, επίσης συγγραφέα, έμαθα ότι εκείνος όταν γράφει το βιβλίο του ακούει ελληνική ραπ, ενώ δεν του αρέσει ιδιαίτερα γιατί τον βοηθάει να γράψει για τον πρωταγωνιστή του ο οποίος έχει χαρακτηριστικά που δεν τον κάνουν τον καλό της ιστορίας. Οπότε, κάποιοι επιλέγουν μουσική που ταιριάζει με την ιδέα τους, με τη σκηνή που γράφουν ή με τον κύριο χαρακτήρα του βιβλίου και τους βοηθάει να δημιουργήσουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα στο μυαλό τους κι έπειτα στο χαρτί.
Από την άλλη πλευρά, κάποιοι υποστηρίζουν ότι το να ακούν μουσική την ώρα που γράφουν τους αποσπάει με αποτόλεσμα να χάνουν την προσήλωση τους. Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στην ιστορία αλλά στις λέξεις ή στον ρυθμό που ακούν. Έτσι, ο γραπτός τους λόγος δεν είναι οργανωμένος με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι η μουσική δεν τους βοηθάει σε καμία περίπτωση. Άλλοι πάλι, μπορεί να μην θέλουν καθόλου θόρυβο όταν γράφουν, αντίθετα να προτιμούν την απόλυτη ησυχία. Αυτή τη φορά το παράδειγμα είμαι εγώ. Όταν γράφω, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ αν ακούω τραγούδια. Είτε συγκεντρώνομαι σε αυτό που γράφω και δεν ακούω καν τη μουσική, είτε συγκεντρώνομαι στους στίχους που ακούω και αυτό που γράφω καταλήγει είτε ανύπαρκτο - επειδή ξεχνιέμαι - είτε εντελώς ανοργάνωτο. Ωστόσο, λατρεύω να ακούω κομμάτια μουσικής, από αυτά που δεν έχουν λόγια παρά μόνο μουσική. Αυτά νιώθω ότι με βοηθάνε να έχω αυτοπεποίθηση την ώρα που γράφω για να συνεχίσω, να μπω στο πνέυμα και στην κατάλληλη ατμόσφαιρα της κάθε σκηνής ή του κάθε χαρακτήρα και τέλος να διασκεδάζω ακόμα περισσότερο. Συγκεκριμένα μου αρέσει να ακούω epic music.
Epic music (ορισμός από την Wikipedia):
Ένα αρκετά αμφιλεγόμενο θέμα που αφορά συγγραφείς - ερασιτέχνες και μη - είναι το αν ακούν μουσική όταν γράφουν και αν τους βοηθάει αυτό για να έχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Σαν επίδοξη συγγραφέας, αποφάσισα να σχολιάσω το συγκεκριμένο ζήτημα, αναφέροντας τα υπερ και τα κατά, αλλά και την δική μου άποψη πάνω στο θέμα.
Καταρχήν, δεν νομίζω ότι αμφιβάλλει κανείς ότι τα ωφέλη της μουσικής είναι πολλά όσον αφορά την πνευματική εξέλιξη του ατόμου, την χαλάρωση και ηρεμία του αλλά και για την τόνωση της δημιουργικότητας του. Επιπρόσθετα, μέσα από τους κατάλληλους στίχους μπορεί κανείς να περάσει διάφορα μηνύματα ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι στίχου θυμίζουν ακόμα και ελέυθερη ποίηση. Αλλά και οι καλλιτέχνες μπορούν να εκφραστούν μέσα από τη φωνή τους και τους στίχους αυτούς, είτε είναι τραγουδιστές, είτε στιχουργοί. Γενικότερα λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι η μουσική είναι ιδιαίτερα πολύτιμη στον άνθρωπο .και προσφέρει πολλά σε αυτόν που τη συνθέτει, σε αυτόν που την τραγουδάει (εφόσον υπάρχουν στίχοι) μα και σε αυτόν που την ακούει στο τέλος. Κάποιοι λοιπόν δηλώνουν ότι λατρεύουν να ακούν μουσική όταν γράφουν, υποστηρίζοντας ότι τους εμψυχώνει και ότι τους εμπνέει. Ίσως και κάποιοι να μην μπορούν να γράψουν χωρίς να ακούν μουσική, διότι πιστεύουν ότι μόνο με τη μουσική καταφέρνουν να πετύχουν το αποτέλεσμα που επιθυμούν. Αυτοί οι συγγραφείς ακούν είτε διάφορα τραγούδια που τους αρέσουν, είτε κομμάτια μουσικής που αγαπούν. Μάλιστα, συνομιλώντας με έναν φίλο μου, επίσης συγγραφέα, έμαθα ότι εκείνος όταν γράφει το βιβλίο του ακούει ελληνική ραπ, ενώ δεν του αρέσει ιδιαίτερα γιατί τον βοηθάει να γράψει για τον πρωταγωνιστή του ο οποίος έχει χαρακτηριστικά που δεν τον κάνουν τον καλό της ιστορίας. Οπότε, κάποιοι επιλέγουν μουσική που ταιριάζει με την ιδέα τους, με τη σκηνή που γράφουν ή με τον κύριο χαρακτήρα του βιβλίου και τους βοηθάει να δημιουργήσουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα στο μυαλό τους κι έπειτα στο χαρτί.
Από την άλλη πλευρά, κάποιοι υποστηρίζουν ότι το να ακούν μουσική την ώρα που γράφουν τους αποσπάει με αποτόλεσμα να χάνουν την προσήλωση τους. Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στην ιστορία αλλά στις λέξεις ή στον ρυθμό που ακούν. Έτσι, ο γραπτός τους λόγος δεν είναι οργανωμένος με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι η μουσική δεν τους βοηθάει σε καμία περίπτωση. Άλλοι πάλι, μπορεί να μην θέλουν καθόλου θόρυβο όταν γράφουν, αντίθετα να προτιμούν την απόλυτη ησυχία. Αυτή τη φορά το παράδειγμα είμαι εγώ. Όταν γράφω, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ αν ακούω τραγούδια. Είτε συγκεντρώνομαι σε αυτό που γράφω και δεν ακούω καν τη μουσική, είτε συγκεντρώνομαι στους στίχους που ακούω και αυτό που γράφω καταλήγει είτε ανύπαρκτο - επειδή ξεχνιέμαι - είτε εντελώς ανοργάνωτο. Ωστόσο, λατρεύω να ακούω κομμάτια μουσικής, από αυτά που δεν έχουν λόγια παρά μόνο μουσική. Αυτά νιώθω ότι με βοηθάνε να έχω αυτοπεποίθηση την ώρα που γράφω για να συνεχίσω, να μπω στο πνέυμα και στην κατάλληλη ατμόσφαιρα της κάθε σκηνής ή του κάθε χαρακτήρα και τέλος να διασκεδάζω ακόμα περισσότερο. Συγκεκριμένα μου αρέσει να ακούω epic music. Epic music (ορισμός από την Wikipedia):
Δεν υπάρχουν σχόλια: