5 Καλύτερες Tαινίες Tρόμου (2016-2017)

Γεια σας! Είμαι η Βασιλική και σήμερα θα γράψω τα 5, κατά προτίμηση δική μου, καλύτερα θρίλερ του 2016 και του 2017 (όσα έχουν κυκλοφορήσει). 

5. Lights Out (2016)

Όταν η Rebecca άφησε το σπίτι της, νόμιζε ότι άφησε και τους παιδικούς της φόβους. Μεγαλώνοντας, δεν ήταν ποτέ σίγουρη για το τι ήταν και τι δεν ήταν αληθινό όταν τα φώτα έκλειναν, και τώρα ο μικρός αδελφός της, ο Martin, γίνεται μάρτυρας των ίδιων ανατριχιαστικών κι ανεξήγητων φαινομένων που τότε στοίχειωναν κι εκείνη. Μια τρομακτική οντότητα με μυστηριώδη προσήλωση στη μητέρα τους, τη Sophie, έχει ξαναβγεί στην επιφάνεια. Αλλά αυτή τη φορά, καθώς η Rebecca πλησιάζει να ξεκλειδώσει την αλήθεια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλων τους οι ζωές είναι σε μεγάλο κίνδυνο… πάντα όταν κλείνουν τα φώτα.

Η ταινία είναι cliche, και χρησιμοποιεί τον φόβο για το σκοτάδι για να πετύχει τον τρόμο. Ήταν όντως τρομακτικη σε μερικά σημεία, χωρίς να έχει πάρα πολλά jump scares, και η εικόνα της Νταϊάνας (το κακό πνεύμα) σου δημιουργεί αηδία, χωρίς να εμφανίζονται τα περισσότερα χαρακτηριστικά της. Το τρέιλερ την κάνει να φαίνεται καλύτερη (όπως πάντα), αλλα δεν ηταν απογοητευτική, αντιθέτως πολύ καλή, για αυτό κατατάσσεται στα Top 5 μου.

4. The Conjuring 2 (2016)

Οι Εντ και Λορέιν Γουόρεν τώρα θα μεταβούν στο βόρειο Λονδίνο για να αναλάβουν ίσως την πιο τρομακτική υπόθεση της καριέρας τους. Μια ανύπανδρη μητέρα, που μεγαλώνει μόνη της τα τέσσερα παιδιά της, βρίσκεται σε κίνδυνο και οι κυνηγοί φαντασμάτων θα πρέπει να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους ώστε να απαλλάξουν το σπίτι της από τα κακά πνεύματα.

Η 2η ταινία βασίστηκε πάνω στην 1η, με μια διαφορετική πλοκή. Υπήρχαν τα κλασικά cliche με το καταραμένο παιχνίδι, το δαιμονισμένο παιδί και την άφιξη του παστορα, όμως υπήρχαν καινούργια δαιμονικά πνεύματα και φρικιαστικές σκηνές χωρίς jump scares κάτι που την έκανε μοναδική και πήρε άξια το Νο 4 στην λιστα μου.

3. Ouija: Origin of Evil (2016)

Το Ouija: Origin of Evil μας ταξιδεύει στο Λος Άντζελες το έτος 1965,
όπου μια χήρα μητέρα μαζί με τις δύο κόρες της αποφασίζουν να προσθέσουν
ένα νέο κόλπο για να ενισχύσουν την στημένη “σεάνς” επιχείρησή τους.
Άθελά τους όμως θα καλέσουν πραγματικά ένα κολασμένο Ouija στο
σπίτι τους και η μικρότερη κόρη θα καταληφθεί από το πνεύμα.
Στην αρχή πίστευα πως, ως prequel της προηγούμενης ταινίας, θα ήταν πολύ χειρότερη απο εκείνη όμως διαψεύστηκα. Η σκηνοθεσία μπορεί να χαρακτηριστεί καταπληκτική, μόνο και μόνο επειδή σε έκανε να νομίζεις ότι εισαι στην δεκαετία του '60.  Το τέλος της ταινίας δεν το περίμενε κανείς και άσχετα αν είχε πολλά jump scares ήταν σε στιγμές πλήρης άγνοιας και ήταν όντως τρομακτικά. Τα CGI χρησιμοποιήθηκαν αρκετά αλλά φαινόντουσαν άκρως αληθινά και οι πρωταγωνιστές ειχαν μπει για τα καλά στον ρόλο τους.

2. Don't knock twice (2017)

Σύμφωνα με τον θρύλο, αν χτυπήσεις την πόρτα μια φορά η μάγισσα ξυπνάει. Αν χτυπήσεις δυο η μάγισσα επιστρέφει στον κόσμο μας από τους νεκρούς, για να κλέψει αυτόν που την ξύπνησε. Όταν η νεαρή Chloe αψηφά τον τοπικό θρύλο και ανασταίνει το σατανικό ον, αποφασίζει να στραφεί για βοήθεια στη μητέρα της η οποία την έδωσε για υιοθεσία όταν ήταν μικρή. Απεγνωσμένη να αποκτήσει επαφή με το παιδί της, η μητέρα της Chloe θα βρεθεί στη μέση του κακού, ενώ η έφηβη κοπέλα, θα πρέπει να μάθει να εμπιστεύεται τη γυναίκα που την παράτησε, αν θέλει να ελπίζει ότι μπορεί να σταματήσει το διψασμένο για αίμα δαιμόνιο.
Η σεναριογραφική ιδέα ήταν πολύ έξυπνη και πρωτότυπη. Για πρώτη φορά είδα σε θρίλερ το μέρος που μένει και υπάρχει το δαιμόνιο, όπως και την πρωταγωνίστρια να μπαινοβγαίνει μέσα σε αυτό. Μου έλλειψε λίγο ο φόβος, αλλά υπηρχε αγωνία και *spoil alert* για πρώτη φορά ΔΕΝ υπήρχε happy end, κάτι που με ευχαρίστησε πολύ. Δεν μπορούσα με τίποτα να προβλέψω το τέλος και η ολική ιστορία της ταινίας με άφησε άφωνη. Απλά μπραβο!

Και στο νούμερο 1 βρίσκεται.... (μουσική αγωνίας παρακαλώ).

1. Don't breathe (2016)

Τρεις νεαροί διασκεδάζουν με το να εισβάλουν στα γειτονικά τους σπίτια, μια κι ο Alex έχει κλέψει από τον πατέρα του, υπάλληλο στην εταιρία σεκιούριτι της περιοχής, τους κωδικούς των συναγερμών. Τα κλοπιμαία πωλούνται από τον Money σε εξευτελιστική τιμή, αλλά ο τρίτος της παρέας, η Rocky, έχει κουραστεί να παίρνει μεγάλα ρίσκα για χαρτζιλίκι. Έτσι, όταν μαθαίνουν ότι σε ένα σπίτι υπάρχει γερό ρευστό, ετοιμάζονται για τη μεγάλη δουλειά. Αφού πληροφορούνται ότι τα διπλανά σπίτια θα είναι άδεια, και ότι ο στόχος τους είναι ένας βετεράνος του στρατού που έχασε τα πάντα στον πόλεμο, μοιάζει για μια εύκολη δουλειά. Αλλά ο βετεράνος, παρότι και τυφλός, αποδεικνύεται δύσκολος στόχος, και η εύκολη δουλειά καταλήγει σε ένα φονικό παιχνίδι γάτας-ποντικού.
Όχι σατανισμενοί. Όχι δαιμονικά πνεύματα. Όχι εξορκισμοί. Όχι τα cliche της κάθε ταινίας τρόμου. Απλός ένας τυφλός βετεράνος και ένα τεράστιο μυστικό που έκρυβε στο υπόγειο του σπιτιού του. Σου δημιουργεί τόσο τρόμο και αγωνία που θέλεις να πιάσεις ότι βρεις μπροστά σου και να το πετάξεις στην τηλεόραση και όχι, δεν υπερβάλλω. Η ιδέα ήταν εξαιρετική και οι ηθοποιοί την έκαναν ακόμα καλύτερη. Δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να περιγράψω πόσο έξυπνος ήταν ο ρόλος τον οποίο υποδυόταν ο πρωταγωνιστής και πόσο καλοί ηθοποιοί ήταν οι υπόλοιποι. Άξιζε μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα από ότι εισέπραξε και την βαθμολογώ με 10/10.

Αυτά από εμένα. Ελπίζω να δείτε τις ταινίες και ειδικά το Νο1 και να σας αρέσουν όσο εμένα. 

~V