Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε 

Του Γιούνας Γιούνασον

Θεματική κατηγορία : Κοινωνικό,Χιούμορ

Μέσα στη ησυχία της κάμαράς του, στο γηροκομείο, ο Άλαν Κάρλσον περιμένει ένα πάρτι που  εύχεται να μην άρχιζε ποτέ. Πρόκειται για το πάρτι των εκατοστών γενεθλίων του. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι παρόντες. Οι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι παρόντες. Ο Άλαν, όμως, αποφασίζει να είναι απών. Έτσι βάζει τις παντόφλες του και το σκάει από το παράθυρο.

Από το οπισθόφυλλο

Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε είναι το πρώτο μυθιστόρημα με το οποίο βγήκε στο προσκήνιο ο Σουηδός Γιούνας Γιούνασον, το οποίο εξελίχθηκε σε βιβλίο-φαινόμενο. Έχει μεταφραστεί σε 35 γλώσσες και έχει πουλήσει παγκοσμίως πάνω από 8 εκατομμύρια αντίτυπα.

Όπως μπορεί κανείς να καταλάβει από το ασυνήθιστα μακρύ τίτλο, το βιβλίο αφορά στις περιπέτειες ενός υπερήλικα, του Άλαν Κάρλσον, ο οποίος στα εκατοστά του γενέθλια παίρνει την απόφαση, χωρίς προειδοποίηση, να πηδήξει από το παράθυρό του και να εξαφανιστεί. Χωρίς καμία ιδέα για το που πηγαίνει ή το πώς θα φτάσει εκεί, κατευθύνεται προς τον σταθμό των λεωφορείων. Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκινά το ταξίδι του αιωνόβιου που την κοπάνησε˙ ένα ταξίδι που μπλέκονται κακοποιοί, ομολογουμένως ανίκανοι αστυνομικοί, δολοφόνοι, μια βαλίτσα, καντινιέρηδες και ένας ελέφαντας.

Παράλληλα με τα γεγονότα αυτά, που ξεκίνησαν στις 2 Μάιου 2005, παρουσιάζετε και η ζωή του Άλαν, από τα παιδικά του χρόνια στο Ύξχουλτ της Σουηδίας, μέχρι και το πως κατέληξε στον οίκο ευγηρίας. Μέσα σε αυτόν τον αιώνα, ο ειδικός στα εκρηκτικά και λάτρης της βότκας, ταξιδεύει σε όλη την εμφύλιο, από την Ισπανία του εμφυλίου μέχρι την Αμερική, τα Ιμαλάια, την Ινδονησία και πολλούς άλλους προορισμούς. Στις περιπλανήσεις του συναντά μερικά από τα σημαντικότερα πρόσωπα του περασμένου αιώνα μερικοί εκ των οποίων ο Φράνκο, ο Τρούμαν, ο Μάο, ο Ντε Γκολ και ο Στάλιν, και παίζει καθοριστικό ρόλο στις κορυφαίες στιγμές του 20^ου αιώνα. Ο Άλαν, ιδιαίτερα ταπεινός ο ίδιος, απλός και αισιόδοξος ακόμα και όταν τα πράγματα είναι πραγματικά στραβά, συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο και σεβασμό σε όλους αυτούς τους μεγάλους, με αυτόν που είχε προς τον οποιοδήποτε θα έλεγε κανείς απομυθοποιώντας τους . Η κορωνίδα αυτών του των συναντήσεων, είναι ο φανταστικός αδερφός του Αϊνστάιν, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει την νοητική εξέλιξη του αδερφού του, αλλά επιβεβαιώνει και την ρήση του, περί των ορίων της ανθρώπινης βλακείας.

Ο Γιούνασον έρχεται με τον εκατοντάχρονο να ανατρέψει την τάση των Σκανδιναβών συναδέλφων του, στην αστυνομική λογοτεχνία αφού το βιβλίο του, έχει μεν ένα αστυνομικό υπόβαθρο και κρατά τον αναγνώστη διαρκώς σε αγωνία, δίχως να είναι αυτός ο κορμός του. Ο Σουηδός συγγραφές κατάφερε να χτίσει ένα άκρως

χιουμοριστικό και σατυρικό μυθιστόρημα, με έντονες αλληγορίες και υπερρεαλιστικά στοιχεία, χωρίς να χάνει την περιπετειώδη εξέλιξή του. Αυτό που διδάσκει από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα με κάθε δυνατό τρόπο, είναι η αισιοδοξία και η μοναδικότητα της κάθε στιγμής που δεν πρέπει να χάνεται, και όλα αυτά πάντα με το ιδιαίτερα έξυπνο χιούμορ του Γιούνας. χιουμοριστικό και σατυρικό μυθιστόρημα, με έντονες αλληγορίες και υπερρεαλιστικά στοιχεία, χωρίς να χάνει την περιπετειώδη εξέλιξή του. 

Αυτό που διδάσκει από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα με κάθε δυνατό τρόπο, είναι η αισιοδοξία και η μοναδικότητα της κάθε στιγμής που δεν πρέπει να χάνεται, και όλα αυτά πάντα με το ιδιαίτερα έξυπνο χιούμορ του Γιούνας.Ένα ιδιαίτερα ανάλαφρο βιβλίο, παρά τις 473 σελίδες του, που σε φωτίζει με χαμόγελα-και πολλά χαχανητά όσο αναφορά εμένα- αλλά και δύναμη για να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες του αύριο με το κεφάλι ψηλά. Το ιδιαίτερο γράψιμό του, με μπέρδεψε ομολογώ αρχικά, για το εάν είναι λόγο της μετάφρασης από την Σουηδική, ή εάν είναι αυτός ο τρόπος γραφής του Γιούνασον, αδικαιολόγητα απλός και επεξηγηματικός, σαν παιδί δημοτικού. Και ο Άλαν όμως παραμένει σε όλη την διάρκεια της ζωής του ένα χαρούμενο παιδί, που αρέσκεται σε απλά καθημερινά πράγματα όπως μια βόλτα και ένα ποτήρι σνάπς. Ένα μυθιστόρημα που κατά την γνώμη μου πρέπει να μπει στην βιβλιοθήκη και θα μπει και στην καρδιά σας. Η ελπίδα πάντα παραμονεύει αρκεί να μην την ξεχάσουμε και την παραμελήσουμε. Ο Άλαν έκανε το ξεκίνημά του με εξακόσιες πενήντα κορόνες και ένα ζευγάρι παντόφλες. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή. Ακόμα κι αν αυτή η αρχή γίνεται στο φαινομενικό τέλος πρέπει να δοκιμάσουμε. Ακόμα κι αν γίνεται στα εκατοστά γενέθλια!

Βαθμολογία  ★★★★/★★★★★ (4,5/5 αστεράκια)

~GingerHair Latte